Etentje met broer M. in een prettig restaurant, ergens in Amsterdam. We zijn de enige gasten, op een grote tafel na, waar een gezelschap van zo'n 15 man/vrouw gezellig zit te wezen. Duidelijk collega's. Op een gegeven moment staat een van de heren op en begint een speech. Wij vallen ook stil. Beleefd draait de spreker zich naar ons toe en vraagt of het even mag. Dat is natuurlijk prima. Het blijkt dat diverse collega's afscheid aan het nemen zijn. Om beurten nemen ze het woord. We horen gevleugelde uitspraken als "een leerzame periode", "interessante klus", "we houden zeker contact", "we gaan bellen" en meer van dat soort algemeenheden. Het blijft alleen volstrekt onduidelijk wat voor bedrijf het is.
Gek dat je dat dan eigenlijk toch wilt weten.
