Amsterdamse Tijd

Even opgezocht waarom we ook alweer zomer- en wintertijd hebben. Dat levert verrassende nieuwe inzichten op, met dank aan Google. Zo wist ik niet dat er ook al een zomertijd bestond tussen 1916 en 1945. Maar, nog verrassender, tot het begin van de 20e eeuw had vrijwel elke plaats in Nederland zijn eigen tijd, omdat voor de tijdbepaling werd uitgegaan van de hoogste stand van de zon. En dat blijkt voor het oosten en het westen van ons land maar liefst een kwartier te schelen. Toen de spoorwegen kwamen werd het nodig om een landelijke standaardtijd in te voeren. Dat werd de "Amsterdamse Tijd", die van 1909 tot 1940 zo maar 20 minuten voorliep op de Europese tijd. Zouden we dat niet in ere kunnen herstellen?
De Europese Grondwet hebben we tenslotte ook afgewezen.

De vervlakking

Soms zijn er van die dingen waar ik me zomaar ineens over opwind. Zoals vanochtend een - gelukkig kort - interview met Tina Nijkamp, programmaleider bij SBS6, in Volkskrant Magazine. Op de vraag of ze nooit behoefte heeft aan wat meer diepgang volgt een onthutsend antwoord: "Wat nou diepgang? Is het diepgang dat je veertig minuten over één ding praat? Dat vind ik onzin (...) als je bepaalde informatie in twee minuten kunt vertellen, heb ik dat liever." En even later: "Naast lezen en televisie kijken heb ik absoluut geen hobby's. Dat komt in mijn vak wel goed uit natuurlijk." Naar die "ernstige Nederland 3 programma's" kijkt ze trouwens niet, ze is meer van dat korte snelle, zoals Shownieuws en Actienieuws, maar dat verbaast na het voorgaande natuurlijk al lang niet meer. Lang leve de vervlakking.

Fietsplanner

Zo op de valreep voor het weekend is het altijd weer leuk om even te kijken waar de files allemaal staan. Lekker aanschuiven met zijn allen. Niet ik, want ik stap straks op de fiets. Sinds kort is er nu ook een fietsplanner voor Amsterdam beschikbaar. Net even geprobeerd. Geeft niet direct de allerkortste route, maar het scheelt niet veel. In plaats van door de Van Eeghenstraat moet ik door het Vondelpark. In beide opties bepaald geen straf.

Uploader veroordeeld

In Zweden is voor de eerste keer iemand veroordeeld omdat hij een film aanbood op internet. Hij moet ongeveer 1700 euro betalen, zo meldt BBC News. In Zweden is het mogelijk gevangenisstraf voor dit soort praktijken te krijgen, maar omdat er geen sprake was van financieel gewin besloot de rechter te volstaan met een boete. Een op zich begrijpelijke uitspraak. Toch knaagt er iets. De muziek- en filmindustrie voert een ware kruistocht tegen het aanbieden van muziek en films via internet, maar laat zelf al jaren na om met de tijd mee te gaan en innovatieve diensten te ontwikkelen. Wat me ook dwars zit, is dat 20 jaar geleden, bij de introductie van de cd, werd aangekondigd dat de prijzen spoedig zouden dalen. Dat is echter nooit werkelijkheid geworden. Ik blijf dus gewoon downloaden, ik heb al die jaren een klein fortuin aan cd's uitgegeven. De nieuwe cd van Stevie Wonder had ik overigens graag gekocht, maar die is voorlopig alleen in de USA uitgebracht. Dus dan toch maar gedownload. Trouwens, uit onderzoek blijkt dat mensen die veel downloaden ook nog steeds veel uitgeven aan muziek. En dat klopt, wij reisden vorig jaar immers helemaal naar nota bene Zweden om Stevie live te zien.

Strijd op de huizenmarkt

Over het initiatief Zoek Alle Huizen is meteen alweer een controverse ontstaan. Deze zoekmachine verzamelt naar eigen zeggen gegevens uit alle websites waar huizen op te koop staan en presenteert die aan de huizenzoeker. Mag dat? Ja, zegt de advocaat van de zoekmachine op het weblog over intellectuele eigendom. Ik ben benieuwd of ze erin slagen eindelijk het monopolie van de NVM te doorbreken. Een aantal Amsterdamse makelaars heeft het zogenaamde "deeplinken" naar hun eigen websites alvast onmogelijk gemaakt. Liever minder omzet dan een monopolie gehandhaafd?

Imitaties

Het is jammer dat er rondom het Rembrandtplein zoveel van die vreselijke types van buiten de stad lopen lollig te doen. Het doet je bijna vergeten wat een mooi programma je hebt gezien als je de Kleine Komedie weer verlaat. Dus maar snel richting Zuid, met de tram, want het regent. Kasper was leuk, gaf onder andere een geweldige imitatie van Youp ten beste. Nou heb ik Youp nooit echt leuk gevonden (die blijft maar steeds dezelde verongelijkte burgerman spelen - ik denk dat die dat eigenlijk ook gewoon is), maar door zoiets weet je het weer helemaal zeker. Ook mooie imitaties van een Amsterdamse taxichauffer en kick-boksende Marokkanen. Kasper lijkt trouwens niet alleen op zijn vader, maar vooral ook op Johnny Kraaijkamp junior. En de vraag waar het Hammond orgel was gebleven, werd ook meteen beantwoord. Kasper bespeelt het!

Waar is het Hammond orgel?

Na Leela James vorige week waren de verwachtingen voor Lizz Wright eveneens hoog gespannen. Weer naar Paradiso dus, maar het was van een heel andere orde. Geen daverend tempo, maar erg ingetogen, een beetje te zelfs. Prachtige stem, dat wel. De zaal wilde erg graag, maar het kwam niet echt lekker op gang, behalve bij de tweede toegift, toen daar ineens een prettige groove was. Alleen miste bij dat nummer het Hammond orgel, dat ik overigens bij het hele concert heb gemist. We hadden het trouwens kunnen weten, want achteraf gezien klopt de beschrijving op Planet Music precies. Zaterdag a.s. naar Kasper van Kooten in de Kleine Komedie. Oktober cultuurmaand.

Geen auteursrecht meer?

Interessant artikel op Netkwesties. Is een wereld zonder auteursrecht mogelijk? Jazeker! Het auteursrecht was ooit een middel om kunstenaars aan een fatsoenlijk inkomen te helpen, maar vandaag de dag dient het een heel ander doel, met name het beschermen van de positie van grote ondernemingen op het gebied van film, boeken en muziek. Lees hier het artikel. Ik ben het er volledig mee eens. Dus, beste lezer, kopieer maar naar hartelust van dit weblog en doe er je creatieve voordeel mee! Wel met bronvermelding natuurlijk...

49:06

De hele avond moest ik er op wachten, maar eindelijk zijn de uitslagen bekend, ik heb de 10 kilometer in 49:06 gelopen. Ben er best tevreden mee. Het ging ook eigenlijk erg soepel. In het begin van het parcours was het alleen veel te druk, de organisatie had de eerste kilometer de hekken te smal neergezet, zodat er nogal wat opstoppingen waren. Maar daarna werd het beter, en op de Churchilllaan was ik in een lekker ritme gekomen. Mijn horloge was vorige week kapot gegaan, dus ik had geen idee van de tijd. Eenmaal op de Stadhouderskade wist ik dat ik over de helft was. E. stond me bij de uitgang van het Vondelpark op te wachten met de camera. Fijn, supporters! Laatste stukje Amstelveenseweg, aanzetten ging nog makkelijk en de finish in het Olympisch Stadion blijft een feest. Direct na afloop even wat moeilijkheden, door de eindsprint denk ik, maar ik herstelde redelijk snel. Daarna nog even in het stadion naar de finish van de marathon gekeken. Net geen wereldrecord voor Haile, maar indrukwekkend was het wel.

Indian Summer

Na een vreselijke zomer is de herfst werkelijk prachtig in Nederland. De afgelopen dagen heb ik zo nu en dan mijn fotocamera meegenomen terwijl ik van huis naar de zaak fietste en andersom. Het was bijna prijsschieten. Ik hou erg veel van deze tijd van het jaar. Mist in de ochtend, rode kleuren in de bomen en frisse warmte als de zon doorbreekt. Als de vooruitzichten niet bedriegen, wordt het komend weekend ook erg lekker, en dat is mooi voor de Amsterdamse marathon. Dus wie weet een wereldrecord voor Haile Gebrselassie en misschien loop ik zelf de 10 km onder de 50 minuten?

Leela James

Net terug van Paradiso. Een dampende, dansende zaal, band met swingende negers, hoog tempo, energie, music. Concert van Leela James. We zaten tweede balkon, mooi uitzicht over het podium. Precies boven de lampen, dus ook daarvan raakten we enigszins oververhit. B. was mee, keek zijn ogen uit naar de drummer. Prachtige show, maar wel iets minder soul dan Jill Scott vorig jaar. Meer een Tina Turner in de dop. Het leek haast alsof alle nummers in elkaar overvloeiden. Een continue medley. Volgende week gaan we naar Lizz Wright. Dan toch maar weer in de zaal.

Amsterdamse bos

Zondag 16 oktober komt snel dichterbij. De 10 kilometer van Amsterdam. Gelukkig heb ik mijn hardloopschema de laatste paar weken braaf afgewerkt, en ik moet zeggen, ik begin het effect te merken. Vanmiddag een bijna ouderwets lange duurloop gedaan, een uur en een kwartier. In tegenstelling tot mijn standaard rondje door het Vondelpark of langs de Oeverlanden, dit keer naar het Amsterdamse bos. Lekker draven langs de Bosbaan. Het gaat goed, en ik kom zelfs fitter thuis dan toen ik vertrok. Prettig. De kilo's vliegen er nog niet bij bosjes af, maar het lopen gaat wel steeds soepeler. Toch kan ik me bijna niet voorstellen dat ik vijf jaar geleden ging meedoen aan de marathon van New York. Het duurloopje van vandaag is net leuk, destijds liep ik rond deze tijd op de zondagen duurlopen tussen de twee en drie uur. Moet ik echt niet meer aan denken.