Elke dag worden wij uitvoerig bijgepraat over het weer. Het gekke is, het gaat vooral over hoe het weer vandaag was. Alle zonnenschijn, regenbuien, mist of wat dan ook dat ons de afgelopen 24 uur plezierde, teisterde of gewoon onverschillig liet, wordt nog eens uitvoerig behandeld. Dat alles gelardeerd met satellietbeelden en door kijkers ingezonden foto's. Zelfs als er een ramp gebeurt, waardoor al het andere nieuws wijkt, is er toch altijd nog een weerbericht. Ik heb dat nooit helemaal begrepen. Eerst kijken naar het weer van gisteren, en dan een voorspelling aanhoren die meestal niet klopt.
"Ik weet het niet," hoorde ik Erwin Krol zelfs onlangs zeggen.
Zeg dan niks, denk ik dan.
Een paar dagen geleden deden de weertypes hun uiterste best ons te doen geloven dat er op Tweede Kerstdag wel eens wat sneeuw zou kunnen vallen. Het was bijna aandoenlijk. Zij verheugden zich natuurlijk ook op een witte kerst. Maar het gebeurde niet. Het leek wel herfst, zo warm was het. Nu sneeuwt het dan toch. De bomen zijn mooi wit. Een dag te laat, maar de weermannen en -vrouwen hebben daar vast een goede verklaring voor, als ze vanavond bespreken waarom het vandaag ging sneeuwen.
